Cuzco trekking

Hallo allemaal,
Eindelijk weer even tijd om onze belevenissen van de 5 daagse trekking te mailen.
We hadden via een reisburo een trekking geregeld en zouden maandag 19 september vertrekken. Maar toen we zondagsavonds om 21.00 uur terug kwamen in ons hotel werd ons verteld dat we om 21.30 uur zouden worden oopgehaald. We begrepen er niets van en het meisje van het hotel kon ons niets meer vertellen. We hadden gelukkig onze rugzakken al gepakt dus om 21.30 uur stonden we klaar. En ja hoor, daar kwam de bus aan. De meneer van het reisburo vertelde dat er morgen een grote staking was en er dan geen bussen reden er overal blokkades waren. Dus moesten we vanavond vertrekken. Ze waren al vanaf 18.00 uur bezig om iedereen te verzamelen. Al met al duurde het nog 1,5 uur voordat alles en iedereen in de bus was en we konden vertrekken. Toen moesten we nog twee uur rijden naar Molepatta het begin punt van de trekking. In Molepatta werden de tenten opgezet. Niet op een grasveldje maar op de stoep midden in het dorp! Toen konden we gaan slapen. Ik was blij dat we onze eigen matrasjes nog hadden meegenomen want de stoeptegels zijn niet echt zacht in Molepatta.
De volgende morgen werden we al vroeg gewekt en konden we ontbijten in een restaurantje. Dat zag er goed uit. We konden ook kennismaken met de rest van de groep. In totaal 10 mensen en Fredy onze gids. Verder gingen er nog 4 paarden mee voor de tent en kookspullen en de rugzakken en 2 mannen om voor de paarden te zorgen en nog 2 mannen om voor ons te koken. Goed geregeld dus.
Nat het ontbijt meteen op weg. We lopen in een stevig tempo berg op. Tot onze verbazing staat op een gegeven moment de lunch voor ons klaar. Een inklapbare picknick tafel met stoeltjes keurig gedekt! Na de lunch even pauze en dan weer verder. We komen steeds hoger en zien bergtoppen met sneeuw. Het wordt ook kouder. Tegen een uur of 5 stoppen we met lopen en worden de tenten opgezet. We staan op een grasveldje met wat stenen verder is er niets. Er wordt ook nog een tent opgezet waarin we kunnen eten. Het eten smaakt heerlijk. Na het eten staan we nog even buiten. Het is een heldere nacht vol sterren maar ook koud. (We zitten op 3800 meter). Snel dus in de tent en in de slaapzak.
De volgende dag al weer vroeg op. Dit wordt de zwaarste dag. We moeten een bergpas over van 4600 meter. Er blijft een paard bij ons voor als iemand niet meer kan en er gaan ook zuurstofflessen mee.
Na het ontbijt meteen weer lopen. Het eerste stuk gaat nog wel maar dan begint het echte klimwerk. Langzaam lopen we naar boven. Na een tijdje lopen we in de sneeuw. We houden korte pauzes om niet te veel af te koelen. Het waait hard en de wind is koud. Eindelijk zijn we dan op de top. Het is mooi om zo hoog te zijn maar het is mistig dus niets te zien. We beginnen snel met de afdaling. Dat gaat een stuk gemakkelijker. Hoe verder we afdalen hoe meer het landschap veranderd. Van geen leven en alleen maar stenen naar groen en veel vogels. Aan het eind van de middag is het weer warm We overnachten bij een dorpje (5 huizen). Aad neemt een duik in de rivier. Mij is die nog te koud.
De derde dag hoeven we niet zo ver te lopen. We doen het ook rustig aan. Iedereen is ook nog moe van gisteren. We volgen de river. Ook hier is het mooi groen met veel bloemen en planten. We overnachten weer bij een dorpje. Ook hier is een rivier. Ik ga nu maar wel mee voor een frisse duik. Is ook wel nodig na drie dagen geen douche te hebben gehad.
De vierde en laatste loopdag is ook een rustige dag. We gaan eerst een uur met de bus. Dan lopen we naar de heet water bronnen. Die zijn heerlijk voor onze stijve spieren. Daarna weer een stuk lopen en dan op de trein naar onze eind bestemming Aguas Caliente. De trein is een boemeltje en gaat niet snel. In Aguas Caliente hebben we een hotel. Na 4 nachten in de tent is een bed en een douche weer erg prettig.
De laatste dag gaan we naar Machu Piccu. Een oude Inca stad die niet door de spanjaarden is verwoest. We gaan al om 4.30 uur smorgens op weg om de zonsopgang te zien. We moeten 1,5 uur omhoog lopen en het zijn zeker wel 3000 treden en misschien wel meer. Ondanks dat het vroeg is, is het warm en vochtig. Het is zwaar om naar boven te lopen maar we komen er toch. Dan wachten op de zonsopgang. Voor het mooiste uitzicht moeten we nog verder omhoog. De zon komt langzaam op en het is mistig. Het geeft een vreemd sfeertje. Beneden ons ontvouwt zich een stad die we door de flarden mist zien. Machu Piccu is pas in 1911 ontdekt. Hij is ongeveer 500 jaar geleden gebouwd maar er hebben maar 100 jaar mensen gewoond. We kunnen een uurtje zitten en kijken en dan geeft Fredy onze gids nog een hele rondleiding. Daarna dwalen we zelf nog wat rond. Dan komt eindelijk de zon door. We kunnen op een grasveldje heerlijk uitrusten. We vallen bijna in slaap totdat de lama´s ons wakker maken. Ze grazen om ons heen! Ik blijf er een tijdje gefacineerd naar kijken wat een grappige beesten zijn dat toch!
Dan wordt het weer tijd om naar beneden te gaan en nemen afscheid van de groep. Dan weer in de trein naar Cuzco waar we savonds om 20.00 uur aankomen.
Het waren mooie dagen. We hadden een gezellige groep en het lopen was soms wel afzien maar viel toch wel mee.