Touristisch Nepal

Na ons avontuur in Tibet weer tijd voor wat anders. Er is een trekking in Nepal die we nog graag willen doen. Het is de Annapurna circuit, een trekking van 225 km langs dorpjes en hotels.We passeren de 7,e,8e, en 10e hoogste berg.( de Dhaulagiri,Manaslu en de Annapurna) Deze trekking wordt ook wel de appeltaart trek genoemd omdat het erg populair is bij toeristen. We lopen 14 dagen langs dorpjes en 2 rivieren. We overnachten in lodges( soms zelfs met douche).Wat een luxe
De rivieren moeten we vaak oversteken over smalle wiebelige bruggetjes. Niet echt Henny haar favoriete momenten.Aad kan haar niet bijhouden als ze de brug overgaat. Het is erg aangenaam om zelf te lopen zonder gids, we hebben ook prachtig weer met een stralende blauwe lucht. Het hoogste punt van deze trekking is de Thorlong La pas van 5400 m. Hoger zijn we deze reis nog niet geweest. Bijna aan het eind van de tocht zijn er de hotsprings, erg fijn. We liggen er een halve middag in om de spieren te ontspannen. De laatste twee dagen zijn het zwaarst, de ene dag stijl de berg op, de andere dag stijl de berg af. We staan dan ook nog vroeg op om de zonsopgang te zien.

Omdat we nog wat tijd over hebben in Nepal doen we nog een laatste toeristische actie. We gaan naar Chitwan, het nationaal park. Vroeger was dit het jachtterrein van de koning. Nu de maoisten aan de macht zijn is het wat vervallen maar er schijnen nog steeds wilde dieren te zijn.
We bezoeken als eerste het olifanten breeding centrum. Hier worden de olifanten gevoerd die overdag gebruikt worden om te werken in de jungle. De volgende dag moeten we vroeg op voor de kanotocht over de rivier. De kano is een houten bootje met kleine ongemakkelijke houten stoeltjes. We zien veel vogels op het water en een krokodil. Na een uurtje gaan we aan land en begint de jungle walk. Het gras staat hoog (2 meter), we zien daarom niet veel. Wat we wel zien zijn bloedzuigers, rode mieren, wegschietende herten en apen. Niet zoveel voor een dag lopen. Als we bijna terug zijn staan we opeens oog in oog met een olifant. Deze blijft stilstaan en is niet van plan een stap opzij te doen. Als we van de schrik bekomen zijn horen we geritsel achter ons. Een neushoorn! De gids had ons s'morgens verteld dat als we aangevallen worden we dan snel in een boom moesten klimmen maar ja, in de verste verte geen boom te bekennen, alleen laag struikgewas. De neushoorn is aan het eten en merkt ons niet op of doet alsof we er niet zijn. We kunnen weer rustig verder wandelen.
De laatste dag in Chitwan is voor een ritje op een olifant, het hoort er nu eenmaal bij. Met z'n vieren zitten we in een bakje op een olifant, Bazanthi geheten.Voorop zit Samu. Het schommelt en helt soms gevaarlijk over. We gaan weer de jungle in. De locale bevolking is druk bezig om bomen te kappen en hebben veel lawaai, dieren zien we niet. Als we door de rivier gaan [nog best diep!] komen we in een rustiger stuk. We zien herten, peacocks en jawel neushoorns, wel 6! Samu, de berijder op de olifant is nog enthousiaster als wij. Hij zit te wippen van plezier op de olifant.
Al met al een leuke ervaring. Het is inmiddels half december. We wensen iedereen veel succes met de kerstinkopen. Wij trekken ons terug naar een warm eiland ergens in Thailand.